آشنايي با قانون جذب

قانون جذب در فلسفه? انديشه نوين، باوري است که طبق آن با تمرکز بر افکار منفي يا مثبت، مردم مي‌توانند تجربه‌هاي مثبت يا منفي را به زندگي خويش وارد آورند و آن را تجربه کنند. اين باور بر اساس ايده‌اي است که مردم و افکارشان هر دو از «انرژي خالص» ساخته شده‌اند و از طريق فرايند «انرژي‌هاي همانند، همديگر را جذب مي‌کنند» شخص مي‌تواند سلامت، رفاه و روابط شخصي خويش را ارتقا بخشد. - باور به فرضيه جذب مبتني بر اين ايده است که مردم و افکارشان از «انرژي خالص» ساخته شده‌اند.

و از آنجا که «انرژي‌هاي مشابه يکديگر را جذب مي‌کنند»، شخص مي‌تواند با «افکار مثبت» سلامتي، ثروت و ارتباطات فردي اش را بهبود بخشد. هواداران پارادايم ذهن-قدرت عموماً تکنيک‌هاي تجديد شناختي را با تاييدها و تجسم خلاقانه ترکيب مي‌کنند تا افکار «منفي» و خود تخريب‌گر را محدود سازند و افکار «مثبت» و سازگارانه را جايگزين آن نمايند. مؤلفه? کليدي اين فلسفه اين است که به منظور تغيير مؤثر الگوهاي فکري منفي يک نفر، شخص بايد احساس کند که (از طريق تجسم خلاقانه) مايل است اين تغييرات رخ دهند. ترکيب افکار مثبت و احساسات مثبت به شخص اجازه مي‌دهد تا از طريق قانون انرژيک «پيشنهادي»، تجارب و فرصت‌هاي مثبت را «جذب» نمايد. قانون جذب هيچ اساس علمي ندارد و به عنوان شبه علم مورد خطاب قرار گرفته‌است. تعدادي از محققان سوءاستفاده از مفهوم علمي توسط هواداران را مورد انتقاد قرار داده‌اند.

ادامه مطلب.